تحلیل بنیادی چه مزایا و معایبی دارد؟

همانطور که پیش تر نیز عنوان کردیم، تحلیل بنیادی معایب و محدودیت هایی دارد که به شرح هریک می پردازیم.

معایب:
1.تحلیل بنیادی زمان دقیق برای رشد قیمت بیان نمی کند. سیگنال خرید و فروش وجود ندارد! تحلیل بنیادی نقاط خرید و فروش را تعیین نمی کند. تنها در خصوص اینکه آیا این سهم undervalue و یا overvalue است، نظر می دهد. در واقع تحلیل بنیادی هدف گذاری دقیق قیمتی ارائه نمی دهد. 

2.بکارگیری این تکنیک برای صنایع مختلف متفاوت و لازمه‌ ی آن تحقیقات زمان ‌بر و پر هزینه است. در مشاغل و صنعت های مختلف عوامل بسیار ژئوپلتیک، فنی، اقتصادی، رقابتی و… بسیاری تاثیرگذاری است که البته از هر صنعت و شرکت به صنعت و شرکت دیگر، درصد تاثیرگذاری این عوامل، متفاوت است و این احتمال وجود دارد که تحلیلگر هر عامل مهمی برای ارزیابی سهام را نادیده بگیرد.

3.نیازمند زﻣﺎنی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺟﻬﺖ ﺗﺤﻠﯿﻞ شرکت‌ هاست و ﻣﺤﺪودیت‌ های اﻃﻼع رﺳﺎﻧﯽ ﺷﺮکت‌ ها از موانع آن به حساب می‌آیند. برای انجام تجزیه و تحلیل به روش بنیادی سرمایه گذار باید موارد زیر را بررسی کند:

1.تحلیل اقتصادی بین المللی و ملی

2.تحقیق درمورد صنعت

3.تحلیل کسب وکار

4.تجزیه و تحلیل رقبا

با توجه به این که شرکت های بسیاری در بورس پذیرفته شده و سهامشان روزانه در حال معامله است. بررسی موارد ذکر شده برای تنها یک شرکت بسیار زمان بر است کما اینکه میان چند صد شرکت، باید نمادی را نیز انتخاب کرد.

و همچنین از جمله ایرادات تحلیل بنیادی آن است که داده های مورد نیاز برای این روشِ تحلیل، روزانه منتشر نمی شود. صورت های مالی به صورت ماهانه، فصلی و سالانه انتشار می یابد که البته برخی اطلاعات مورد نیاز، تنها در صورت های مالی سالانه می باشد.

4.تحلیل بنیادی براساس مفروضات است. در این تحلیل فرضیاتی را باید در نظر گرفت؛ مانند: 1.ارزش دلار 2.تخمین هزینه و مواد اولیه 3.آینده صنعت 4. تخمین درآمد و سود سازی و… ، که تخمین و پیش بینی این فرض ها قطعا دشوار است. برآورد غلط هر کدام از این موارد می تواند زیان های هنگفتی را وارد سازد. پس درصورت تغییرات محیطی و برآورده نشدن فرضیات، تحلیل با خطا مواجه می‌ شود. 

5.یادگیری آن پیچیده و زمان ‌بر است و نیاز به تخصص بیشتری در زمینه‌ی مالی دارد. دانش و تخصص تحلیل بنیادی نیازمند دانش بسیارِ اقتصادی و تخصص حسابداری است.